Dag 82, 05/07. Lugo

Vandaag is het rustdag. Ik slaap uit tot 9 uur, hou een meditatie en trek dan op verkenning naar de stad. Ik geniet van de wandeling over de stadswallen, slenter door de straatjes en bekijk nog wat sfeerbeelden over de camino in het infocentrum. Het bezoek aan de kathedraal stel ik nog even uit want ik heb mijn ’credential’ (stempelboekje) niet bij.

Het is heerlijk om zo veel tijd te hebben. Mijn plannen om morgen naar de Picos de Europa te trekken berg ik op want de reis daarheen duurt te lang en is me te duur. Ik kan dus al mijn tijd hier in Lugo doorbrengen.

Dat geeft me de luxe om in de vroege namiddag naar mijn kamer terug te keren en een siësta te houden. In plaats van daarna naar de stad terug te keren bekijk ik het interview met Willem Glaudemans over zijn boek ‘Universele Spiritualiteit’ op YouTube. Ik vind het interview heel verhelderend en ben van plan het boek zo gauw mogelijk te kopen en te lezen. Het sluit ook mooi aan op wat ik eerder vandaag reeds in mijn schriftje noteerde over mijn drang om het mijn ziel naar haar zin te maken en te helpen haar doel tijdens dit leven te verwezenlijken. Eerder had ik het idiote idee dat ik daarvoor mijn best moet doen in plaats van te aanvaarden dat de hele weg toch al uitgestippeld is en alles precies loopt zoals het al lang voorzien is en alles ten gepasten tijde zal gebeuren, zal lopen zoals het moet, zoals het in de sterren geschreven staat. De gelijkenis met de camino is treffend. Ik hoef slechts mijn weg te gaan, stap na stap, niet meer, niet minder. Niet overhaasten, niet bang zijn om te laat te komen of iets over het hoofd te zien. Zijn en genieten, hier en nu. Ook de angst om niet goed genoeg bevonden te worden om ‘promotie’ te maken, een nieuw niveau van bewustzijn te bereiken is uit den boze. Natuurlijk ben ik goed genoeg, goed genoeg om te doen wat hier en nu op mijn pad ligt. Ik voel me gedragen en beschermd, en dat zou bevestiging genoeg moeten zijn dat ik goed bezig ben.

Het interview werkt wel confronterend voor mij. Het gaat voor een groot deel over Liefde, de Universele Liefde waar ook Christina von Dreien zo de nadruk op legt. Liefde voor alles en iedereen, zonder voorbehoud, zonder uitzondering. Maar wat dan met de griezel die ik gisteren opnieuw tegenkwam in de herberg? Hoe kan ik liefde voelen voor iemand waar ik van walg? Waarom moet ik hem opnieuw ontmoeten? Is hij de verpersoonlijking van iedereen waar ik haat of afkeer voor voel, nu of in het verleden? Ik vrees van wel, dus moet ik hiermee aan de slag. Hoe precies weet ik nog niet, maar het is beslist een thema dat op mijn bord ligt en dat ik niet van me af wil schuiven.

Tijdens de meditatie die hierop volgt vind ik een antwoord dat eigenlijk voor de hand ligt: ik vraag het Universum om via mij licht en liefde te sturen naar het hart van deze mensen zodat hun trillingsniveau kan stijgen, ze van zichzelf kunnen leren houden en ze de trauma’s leren verwerken die hen gemaakt hebben tot wat ze nu zijn.

Verder had Willem het over de noodzaak van stilte. Jezelf aan de kant schuiven en de stilte toelaten bezit van je te nemen. Dan pas kunnen nieuwe inzichten tot je doordringen. Deze twee dagen hier in Lugo komen dan ook als geroepen, niet om vanalles te doen maar om te profiteren van de rust en de stilte op mijn kamertje. Ik voel me gezegend.

Tegen 8 uur zak ik terug af naar de stad, naar het Indisch restaurant van gisteren. Ik ga me niet tevreden stellen met wat toeristische kost als ik hier aan een zeer schappelijke prijs heerlijk kan eten.

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)