Dag 80, 03/07. A Fonsagrada - Castroverde, 31 km

In het winkeltje van het tankstation voorzie ik me vanmorgen voor het vertrek nog van brood en kaas. Zo heb ik niet de zorgen van gisteren. Er hangt heel veel mist wanneer ik vertrek. Jammer, want zo mis ik alles van de omgeving.

Om exact 8.20 uur overschrijd ik de grens van 150 km tot Santiago.

Het wordt een dag van klimmen, veel, lang en steil klimmen. 133 verdiepingen geeft mijn stappenteller aan. Die Galiciërs kennen er ook wat van! Net wanneer ik rond 10 uur de eerste klim boven kom trekt de mist op en kan ik volop van het mooie landschap genieten. Ook de paden zijn weer schitterend. Net op de middag, na de afdaling komen we aan een bar en iedereen ploft neer voor een broodje, wat fruit en/of een drankje. Ik heb mijn eten bij maar aan een extra chocoladebroodje kan ik niet weerstaan. Het kopje groene thee erbij smaakt ook lekker. Die calorieën hebben we nodig want meteen begint de volgende, forse klim. En voor de centen hoeven we het niet te laten want alles is hier spotgoedkoop.

Eindelijk slaag ik er in een fatsoenlijke foto te maken van een zwart-witte vlinder.

De meeste gezichten onderweg komen intussen heel bekend voor. Het lijkt wel 1 grote familie. Zo zijn er Lea, de Zwitserse met de vlechtjes, en Christian, de vrolijke Duitser die zich onnozel zweet bij elke klim. Uitzondering zijn twee oudere dames die het rustig aan doen en waarvan vooral de assortie sokken opvallen.

Verder is er een groepje van vier jonge Spanjaarden die met een hond onderweg zijn en ook een dame die haar hond bij heeft. Ik vraag me af waar ze die dieren te slapen leggen en waar ze het nodige voedsel voor hen vandaan halen. Maar blijkbaar lukt dat allemaal.

Ook Martin kom ik opnieuw tegen, de Fransman die met Amelie en de Chinees optrekt. Hij is schrijnwerker in de buurt van Parijs. Heel vriendelijke knul, alleen lispelt hij zodanig dat ik amper versta wat hij zegt. Met zijn drieën zetten ze alles op alles om zo vroeg mogelijk in Compostela aan te komen, met dagtochten van 35 à 40 km, om toch nog een dagje ter plaatse te kunnen genieten voor ze het vliegtuig op moeten.

Zelf ben ik fier op het insigne dat ik gisteren op mijn T-shirt genaaid heb.

Zoals elke dag zijn er plekjes zonder veel betekenis waar je meteen verliefd op wordt.

De ‘camino’ betekent de weg, de lange weg, die je gaat als mens, als pelgrim, alleen en toch niet helemaal alleen, op zoek naar jezelf. Zoals wij allemaal.

Een typisch beeld zijn de vuilnisbakken met pijl die gebruikt worden om de richting aan te geven.

En de bomen, ja die bomen, ze beheersen mijn hele camino. Wellicht zal ik pas later de volle betekenis ervan begrijpen.

Zo kom ik in Cadavo waar ik eventueel kan halt houden, maar het is pas 1 uur. Ik maak me wat zorgen om de herberg in Castroverde want ik belde al 3 keer om te laten bevestigen dat de herberg open is en dat er plaats is maar er wordt niet opgenomen. De vriendelijke dame aan het onthaal in Cadavo stelt me echter gerust: ze nemen niet op maar de herberg is zeker open. Met gerust gemoed trek ik dus nog 6 km verder. Onderweg word ik ingehaald door Jolan en Vincent, twee toffe gasten uit Lier die ik 2 dagen geleden leerde kennen. We trekken een eind samen op tot we op een plekje komen waar het zo mooi en rustig is dat ik er blijf plakken voor een meditatie, vlak onder een reusachtige eucalyptusboom. Die meditatie had nog veel langer kunnen duren als ik niet belaagd werd door een hoop mieren. Een stukje dode schors van die boom neem ik mee als souvenir.

In Castroverde check ik in bij een onthaaldame die het lachen zo te zien sinds lang verleerd heeft. Mijn maten en ik gaan op verkenning in het dorp, we drinken er wat en ik eet een portie tortilla - het enige wat vandaag in het enige restaurant van het dorp te krijgen is want de kok heeft verlof -. We hebben een fijn gesprek over onszelf en onze motivaties voor de camino. Tenslotte doen we wat inkopen en keren terug naar de herberg. Het wordt dus een dag zoals er nog veel mogen komen: geen spectaculaire dingen maar het blijft volop genieten van het uitzicht, het gezang van de vogels en het ritme van onze stappen.

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)