De voormiddag stelt niet veel voor. Ik loop over een mooi brugje waar wellicht al honderden jaren pelgrims over gelopen hebben.

Ik passeer hoofdzakelijk de voorsteden van Oviedo tot ik het centrum van de stad bereik. Saai dus. Het is al middag als ik daar aankom.

Het oude centrum is wat men van een historische stad verwacht. Veel mooie oude gebouwen in zandsteenkleur waar ik amper op uitgekeken raak. Ik maak hopen foto’s.

Tenslotte eindig ik bij de kathedraal met het mooie plein ervoor. Ook hier maak ik de nodige kiekjes. Ik bemachtig een stempel voor mijn boekje maar zie af van een rondleiding. Wel geniet ik nog van een bord zwarte rijst met inktvis, met zicht op de kathedraal.

Wat ook telkens opvalt in het stadsbeeld hier in Spanje zijn de vele hokjes waar Lotto ticketjes worden verkocht. Gokken lijkt totaal ingeburgerd in het leven van een Spanjaard.

De Primitivo begint pas officieel hier in Oviedo. Daaraan herinnert een spandoek op de markt, en ook een beeld van de koning die als eerste ooit de camino gelopen heeft.

Alweer kruis ik een paar keer de autostrade die ons over een paar weken terug huiswaarts zal voeren. De camino lijkt wel een zigzag te volgen rond deze snelweg.

Amper ben ik de stad uit of ik kom helemaal in de caminosfeer. Een smal baantje leidt me naar boven op de heuvel - het woord ‘vlak’ kennen ze hier niet. Het uitzicht dat ik krijg als ik boven kom is echter betoverend. Naar mijn gevoel nog mooier dan op de Norte of in de Pyreneeën, wijdser, lieflijker, gevarieerder. Als dit het visitekaartje is van de Primitivo: laat maar komen!

De weg die ik ga varieert van beton over grint, asfalt en bosgrond. Na het eerste deel over de heuvelkam daal ik steil af en zijn het vooral zeer bekoorlijke bospaden die ik moet volgen. Ook een stukje langs de rivier. Dat stromend water doet me altijd wat.

Zo lui als een…

Zo gaat het de hele namiddag verder. Ik heb gekozen om er na Oviedo nog een flink stuk aan te breien en het is dan ook half acht als ik in Grado aan kom. Maar dan sta ik voor een raadsel. De gemeentelijke herberg die ik had uitgekozen vind ik met geen middelen meer terug op mijn kaartje. Ik had namiddag gebeld voor een reservatie maar de man aan de lijn zei dat dat niet nodig was, bedden genoeg. Uiteindelijk vind ik ter plaatse toch de herberg maar de kerel komt me armen zwaaiend tegemoet: alles blijkt al volzet. Ik geef hem een preek en ga zo snel mogelijk naar de andere herberg in de stad. Daar zijn gelukkig wel nog plaatsen over. Ik kan er ook nog een hapje eten. Eind goed, al goed dus. Bovendien ben ik vandaag een flink stuk opgeschoten. Morgen doe ik het misschien wat rustiger aan. Het goede nieuws is dat mijn rug sinds het lozen van mijn ballast totaal geen problemen meer heeft. Een goeie zet dus.

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)