Dag 64, 17/06. Bilbao - Onton 31,5 km
Ik ben alleen aan het ontbijt om 8 uur. Dat is handig, ik bedien me ruimschoots om de ochtend door te komen. De herberg ligt midden in het oude stadsgedeelte, dus ik hoef niet ver te lopen om de stukjes te ontdekken die ik gisteravond gemist heb. Bilbao is geen superstad maar wel best mooi en gezellig. Op de Plaza Nueva met zijn mooie arcaden zijn ze net bezig duiven te vangen. Ze lokken ze eerst met voer, schieten er dan een net overheen waarna de duiven een na een in een mand verdwijnen. Levend, maar hoe lang nog? Ik kan me niet voorstellen dat men ze ergens terug los laat want dat is dweilen met de kraan open.
Mist soms iemand zijn fiets?
Ik word de stad uitgeleid langs de oevers van het kanaal. Aanvankelijk is dat nog boeiend, met zicht op een deel oude en moderne architectuur. Maar daarna is er niks meer te bewonderen dan appartementsblokken en havengebied. Een vrij troosteloze weg dus die doorloopt tot waar het kanaal in zee uitmondt.
Het grote voordeel is dat er weer een windje waait. De voorbije dagen was de camino vrij diep het binnenland ingedoken en was er geen zuchtje wind meer te besparen. Dat gaat vanaf vandaag terug beter. Het is niet echt warm maar de lucht is erg vochtig, dus ik zweet evenzeer.
Aan het eind van dit traject moet ik het kanaal oversteken. Voor 50 cent brengt een grote gondel me naar Portugalete aan de overkant.
Ik ben verbaasd over de drukte daar. Er is veel volk, veel bedrijvigheid en veel winkeltjes. Helaas gaat het daarna weer langs een grote baan, en daar is niet veel aan te beleven.
Totaal nieuw voor mij zijn de EHBO-posten voor fietsen. Je kan er je banden oppompen door aan een wiel te draaien of kleine herstellingen uitvoeren.
Het duurt tot 3 uur voor ik de hoofdweg verlaat en eindelijk terug een stukje natuur kan inlopen. Terug tussen de paarden, de vlinders, de bloemen en de … Waar zijn de bijen eigenlijk? Ik heb in geen tijden nog bijen gezien op deze camino. Gaat het dan echt zo slecht met dit belangrijke volkje?
De camino brengt me tot aan de duinen en langs de zee. Er zit wel redelijk wat volk in de duinen maar het is helemaal geen strandweer. De lucht is somber en ik laat me opnieuw vangen door de dreiging van een onweer. Het dondert stevig en er vallen dikke druppels. Ik haast me mijn rugzak te beschermen en zelf mijn regenjas aan te trekken maar het onweer blijft uit.
Langs het kuststad een wel opmerkelijk beeld. Een Zwitserse heeft er haar wandelschoenen achtergelaten, na 1500 km, omdat ze versleten zijn, maar heeft er een ontroerende afscheidsbrief aan toegevoegd.
Dit pad loopt door door tot Onton waar ik wil eindigen. Morgen volgt er een heel stuk zonder overnachtingsmogelijkheden, en ik ben blij dat ik vandaag toch al zo ver opgeschoten ben en dat deel kan overbruggen.
In de herberg alweer een bont allegaartje van nationaliteiten. Aan een tafel wordt er constant gewisseld tussen Spaans en Engels. Ik krijg er een punthoofd van. Straks krijg ik avondeten en morgen een ontbijt voorgeschoteld. Ik vind het wel vreemd dat er geen lakens of overtrekken voorzien zijn voor op het bed maar dat overleef ik wel. Vanavond breekt dan toch nog een onweer los maar ik zit veilig binnen.
Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:
- Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
- Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
- Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)
