Dag 63, 16/06 Olabe - Bilbao, 36 km

Onze herberg ligt aan de voet van een berg en helaas moet ik die meteen over. Aan de overkant ligt Guernica, bekend van de genadeloze verwoesting door de Duitsers in 1937 tijdens de Spaanse burgeroorlog op vraag van Franco, en het aangrijpende, wereldberoemde schilderij det Pablo Picasso daarvan maakte. Momenteel is Guernica een stadje met een vreedzame uitstraling met zijn parkjes en pleintjes. Het verleden is wellicht niet vergeten maar speelt hier niet meer.

Na Guernica ( of Gernica-Lomo zoals het tegenwoordig aangegeven staat) volgt een nieuwe taaie beklimming. Als ik de stad verlaat haalt Ray, een Ier, me in. Hij volgt me al een poosje door de stad omdat hij zelf moeite heeft met de bewegwijzering. Ray heeft de Camino Frances al gedaan enkele jaren geleden. Als ik hem vraag om een vergelijking met deze beoordeelt hij de Camino del Norte als duidelijk mooier maar ook een stuk zwaarder. “Je kiest meteen een moeilijke weg” zegt hij. Story of my life! Maar dus ook mooier. Verder beklaagt hij zich over de refuges met religieuze inslag. Heel veel regeltjes en weinig menselijkheid, is zijn ervaring. Als het echt gaat stijgen gaat hij er, ondanks zijn stevige lichaamsbouw, als een berggeit vandoor.

Op de middag stop ik om te lunchen. De halve herberg van vanmorgen komt als een treintje voorbij gedefileerd. Onder hen Colette die terug een Fransman als gesprekspartner aan de haak heeft geslagen, vier Duitse vrouwen en een Spanjaard met zijn partner. Ik spreid mijn tentzeil uit om het te laten drogen en zelf teken te vermijden, neem mijn tijd en zit na het eten nog wat te mijmeren, en zelfs een dutje kan er nog bij. Ik schrik wel even als ik mijn rugzak terug omhoog hijs want mijn lunchpauze heeft een uur geduurd. So what?

Onderweg bedenk ik dat het spiritueel gehalte van mijn camino zich concentreert rond het constante geluksgevoel dat ik ervaar al wandelen. De panorama’s, de vogels, de bloemen, de bomen, de mensen ook, ze creëren een constant gevoel van innerlijke vreugde. Daar kan ik het best mee stellen.

Ik merk ook op dat ik steeds meer denk in termen van ‘minder kilometers nog af te leggen’ in plaats van ‘kilometers afgelegd’. Wat dat laatste betreft kan ik overigens melden dat ik gisteren de 1800 overschreden heb.

De palm- en vijgenbomen onderweg zeggen veel over het klimaat hier.

De Baskische onafhankelijkheidsgedachte leeft, zoals eerder gezegd, fel onder de bevolking. Ter illustratie de graffiti onderweg.

Aanvankelijk is het weer veel klimmen. In totaal zal ik vandaag 130 verdiepingen klimmen! Niet slecht voor de conditie. De bedoeling was vandaag Larrabetzu te bereiken en van daar morgen Bilbao te bestormen. Maar om 3 uur ben ik al ter plaatse want het laatste stuk is asfalt en bergaf en dan ben ik niet te houden. Ik heb dan de keuze tussen vanaf dan te lanterfanten in een kleurloos dorpje of door te gaan tot Bilbao en de avond door te brengen in een mooie, bekende stad. Die keuze is gauw gemaakt. Ondanks de warmte lap ik er nog een kleine 15 km bij. Gelukkig loopt het parcours vlak en over klinkers en schiet ik dus heel goed op. Ik verwacht op die manier moeiteloos Bilbao binnen te rollen maar op 5 km van mijn doel krijg ik opnieuw een berg / bosweg te verteren, om het niet helemaal af te leren. Alsof ik niet al genoeg gezweet heb vandaag! Uiteindelijk loop ik dan toch de stad in en kom meteen onder de indruk van de ambiance daar.

Ik check in in mijn herberg en ga op zoek naar eten want heb een reuze honger. Ik zoek naar een rustige wijk met gezellige restaurantjes maar kom midden in het bruisende uitgaansleven terecht. Zeggen dat Bilbao een bruisende stad is, is een understatement. De stad ontploft gewoon van het leven. Ik heb al veel contrasten meegemaakt op deze tocht, maar dit kan ook tellen in vergelijking met de voorbije dagen. Mijn restaurantje vind ik niet en ik val om van de honger. Ik krijg een tapaszaakje aangewezen maar daarmee kan ik mijn honger niet stillen. Dus eet ik eerst een friet om een bodem te leggen, keer dan terug naar de tapaszaak om me toch nog te verwennen met wat lekkers, en na een fijn telefoongesprek met Elly rond ik nog af met een ijsje. Zo ben toch echt niks te kort gekomen!

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)