Dag 49 02/06 Bourriot - Bougue 32 km

Er staat alweer een stralende hemel als ik opsta. Het eerste stuk van de tocht loopt opnieuw over een oud treinspoor door de bossen: rechtdoor dus. Nadien wordt er omgeschakeld naar een meer kronkelend bospad. Op het rechte stuk kom ik voorbij Lugaut, en plek in het bos waar een kerkje staat uit de twaalfde eeuw met opmerkelijke muurschilderingen, en dat op amper 300 meter van mijn parcours. Maar er staat aangegeven dat het kerkje dicht is en de schilderingen dus niet te zien zijn, en bovendien heb ik weer de grootste moeite om mijn GSM op te laden, waardoor ik bang ben om foto’s te maken, dus loop ik verder. Een beslissing waar ik vrij snel spijt van krijg, omdat dit een plek is waar meer dan 800 jaar geleden reeds pelgrims werden opgevangen. Bovendien worden kerken niet zo maar lukraak neergepoot maar staan ze gewoonlijk op hoog energetische plaatsen, en die energie had ik graag zelf aangevoeld. Maar ik ben al te ver wanneer ik dit bedenk, terugkeren is geen optie meer.

Op mijn pad ligt een kever op zijn rug met zijn pootjes in de lucht te klauwen. Ik help hem overeind en hij gaat er snel vandoor. Anders dan die salamander die doodgemoedereerd op de weg blijft zitten zodat ik er overheen moet stappen. Nog nooit meegemaakt, anders vluchten ze schichtig de berm in.

Op de middag kom ik aan in Roquefort. Zoals ik al vermoedde is de reputatie van de kaas veel groter dan het stadje zelf. De hele voormiddag ben ik niet 1 pelgrim tegengekomen maar nu zie ik er een naderen op de brug. Ze zwaait ook enthousiast naar mij. Het is Colette, maar met haar hoedje en zonnebril had ik haar niet herkend. Ze blijft vandaag in de refuge hier overnachten. We zeggen tot ziens maar misschien is het de laatste keer dat we mekaar ontmoeten.

Ik eet wat in de schaduw van een boom in het perkje naast de kerk. Dan wil ik graag nog wat inkopen doen want het weekend staat voor de deur en ik heb trouwens niks meer om vanavond op te warmen. De superette sluit echter tussen 1 en 3, ik ben een kwartier te laat. Ik heb geen zin om zo lang te wachten en vertrek, maar twee straten verder keer ik terug. Het is net het heetst van de dag en wat rust zou me goed doen. Ik keer terug naar mijn boom, spreid mijn tentzeil over het gras en doe een serieuze siesta. Met veel moeite krijg ik ook mijn GSM wat meer opgeladen. Dit is echt niet de powerbank van mijn dromen!

Om 3 uur val ik dan de Casino binnen maar vind er niks bruikbaars voor vanavond. Wel het fruit dat ik gisteren in Bourriot niet vond, en wat extra dadels.

Amper heb ik Roquefort verlaten of ik zit weer helemaal in de sfeer van de Landes: een zandweg, heel veel varens en dennen. Tenminste het eerste stuk. De rest van de tocht gaat over asfalt en er is weinig moois te zien. Om 7 uur beland ik in Gaillieres waar een restaurant is, maar dat blijkt enkel ‘s middags open te zijn. Dus loop ik verder naar Bougue. Daar zijn alle gemeentediensten en de refuge vandaag gesloten, dus ik neem aan dat er iets te doen is. En waar iets te doen is valt er ook iets te eten. Mijn vermoeden klopt: hier gaat net het jaarlijks dorpsfeest door. Niemand bekijkt me raar als ik met mijn bezwete kleren mee aanschuif voor een 4-gangen menu, en dat voor amper 15 euro! En nog lekker ook! Bovendien is een van de organisatoren zo lief me een kampeerplekje aan te wijzen net buiten het dorp, vlak bij de arena. Mijn dag kan alweer niet meer stuk! Wat een gastvrije gemeenschap is dit!

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)