Dag 48, 01/06 Bazas - Bourriot

Na de ultra korte vorige nacht heb ik geen zin om even vroeg te vertrekken als gisteren. Bovendien voorspelt men regen in de namiddag, dus de temperatuur zal wel meevallen. Ik word zoals gewoonlijk om 7 uur wakker. Inpakken gaat vlot, om 8 uur staat alles klaar. Maar ik moet nog terug naar Bazas en even langs de bakker, dus is het toch 9 uur voor ik me op de camino bevind.

Het is bewolkt in de voormiddag en de temperatuur is behaaglijk fris. Verder is er 1 woord wat de tocht van vandaag typeert: rechtdoor! Tot Captieux volgt de camino een fietspad dat 15 km rechtdoor loopt, vermoedelijk over een oud treinspoor. En ook daarna, tot een stukje voor Bourriot, hetzelfde verhaal. Alles vlak over een makkelijke ondergrond. Wel saai vergeleken met de bospaadjes voorheen maar het gaat wel vooruit!

Veel pelgrims onderweg deze voormiddag. Vooreerst Wilma die me toegang verschafte tot de refuge in Pellegrue. We spelen continu haasje over maar komen samen aan in Captieux waar zij er een punt achter zet, net als alle anderen blijkbaar. Haar maatje Caroline heeft haar maar een paar dagen vergezeld en is al terug naar huis. Een Duits koppel is vertrokken vanuit Munster en loopt ook het hele traject. Ze zijn half zo oud als ik en zijn half zo zwaar bepakt en ze vliegen me voorbij. Wel nemen ze lange pauzes waardoor we mekaar toch een paar keer kruisen. Dan is er nog Patrick, een Fransman die ik de voorbije week ook al enkele keren ontmoette; een voorbijganger die volgens Patrick Belg is en ook vaak wild kampeert, en drie dames per fiets die enthousiast “buen camino” roepen. Maar na Captieux zie ik niemand meer. De eindeloze rechte weg tussen de bomen is een meditatie op zich waar ik dankbaar gebruik van maak. Blijkbaar beland ik in een nieuwe streek: les Landes.

Ik verbaas me er over dat ik plots over zand loop, met dennen, varens en heide in plaats van eiken en rotsen. Alsof ik in een ander land terecht gekomen ben.

Om 6 uur sta ik in Bourriot, een dorpje van niks maar een zalige plek. Ik vind de bar-tabac annex voedingswinkel waar ik een paar dingen wil aankopen. De ‘winkel’ is eigenlijk een opslagplaats voor het café. Met enige moeite vind ik er een fles drinkwater, een pakje soep en een fles wijn. Vers fruit is er niet. Of ze ook dessertjes heeft? Ze kijkt me aan met een blik van “Nu ga je echt te ver!” En of hier ergens een plek is waar ik mijn tentje kan opslaan? Met haar in nicotine gepekelde stem antwoordt ze: “Naast de kerk”. En waar is de kerk? Amper 100 meter verder. Het is inderdaad de ideale kampeerplaats. Onder een grote spar, met een picknicktafel vlakbij en een vuilnisbak. Terwijl ik mijn 900 gram paella opwarm ontdek ik ook nog een kraantje met drinkwater. Hoe zalig is dit vergeleken met de zielige mastodont van een camping gisteren.

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)