Dag 22, 06/05, Saint-Cyr - Lac Sauvin 30,5 km

Amper heb ik mijn kampeerplaats verlaten of ik zie een dame in haar tuin. Ze laat me met plezier mijn watervoorraad aanvullen en ik krijg nog een kopje thee toe. Ze heeft een zachte stem en een even zachte uitstraling. Het verbaast me dat een alleenstaande vrouw zonder verpinken een wildvreemde, ook al is hij dan pelgrim, in huis toelaat. Blijkbaar voelt ze wie ze kan vertrouwen en wie niet, en dat is juist de kunst. Ze wil zelfs graag een selfie met mij. Ik vergeet stomweg haar naam te vragen.

De hele dag heb ik problemen met mijn GSM. Hoewel mijn batterij nokvol is valt het opladen telkens weg. Als ik het kabeltje uittrek en weer insteek begint het opladen opnieuw, maar slechts voor even. Ook na het wisselen met een ander kabeltje blijft het probleem aanhouden. Ik moet een oplaadpauze inlassen midden in het bos om niet helemaal zonder GPS te vallen. Dat belooft niet veel goeds voor de komende dagen.

Cravant, het eerste dorpje dat ik tegen kom, valt me bijzonder in de smaak. Er is een heel leuk pleintje met een fonteintje, een kraantje met drinkwater (!), een bistro en wat verderop zelfs een bloemenwinkel. Hier ook, zoals op zo veel plaatsen, een kastje met boeken, door iedereen te gebruiken. Een soort openbare minibibliotheek.

In de buurt van Voutenay-suf-Cure beleef ik de spannendste momenten van deze tocht. Ik moet er het bos in, raak meteen aan de praat met een man, en voor ik het weet zit ik op het verkeerde pad. Ik kan niet veel anders dan het pad volgen, maar stel na ruim een uur vast dat ik gewoon in een rondje aan het wandelen ben. Als het pad plots splits in een noordelijke en een westelijke route moet ik een keuze maken. Ik kies voor de noordelijke omdat ik op die manier het snelst terug op het caminopad terecht kom. Maar ook dit pad houdt plots op. Ik moet gewoon door het bos verder noordwaarts, een steile helling af. Ik vind een spoor dat me veilig tot beneden brengt. Daar kruis ik weer een pad. Ik check mijn GPS en merk… dat ik weer op de camino zit. In de verte hoor ik een auto. Wat een zalig geluid!

Ik volg de camino - dit keer de juiste - tot in het eerste bewoonde oord: Lac Sauvin. Ik hoor van een man dat hier een pelgrimsgite is maar vind ze niet. Aan 2 vrouwen die daar wandelen vraag ik of ze me op weg kunnen helpen. Het blijken 2 Vlaamse pelgrims te zijn: Kristin en Marleen uit Gent. Ze loodsen me mee naar hun stek, een groot domein waar net een Harry Potter happening bezig is. De eigenaar krabt eens achter zijn oor maar stem dan toch toe dat ik mijn tent opstel in zijn privétuin. Ik mag er ook douchen en we krijgen een heerlijke maaltijd geserveerd. Alles is weer eens op zijn pootjes gevallen.

Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:

1. Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
2. Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
3. Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)