Dag 15, 29/04 Moussy - Baye
Toen ik vanmorgen om half zeven een plasje wou gaan doen botste ik tot mijn verbazing al op mijn gastheer. Het geplande ontbijt hebben we dan maar vervroegd. Dezelfde zielige sukkelachtigheid bij hem. Hij durft zelfs geen kop koffie uitschenken omwille van zijn beverigheid, dat doe ik dan maar voor hem. Hij vindt ook de onderleggers niet of de confituur in de koelkast… Ik heb met hem te doen. Hij biedt me aan hun douche te gebruiken en daar maak ik gretig gebruik van.
Zelfs bij mijn vertrek moet ik hem bijna afschudden: hij staat er op nog een klein eindje met mij mee te lopen… Het afscheid is hartelijk. De lucht is bewolkt en het is eerder koud. Onderweg denk ik nog lang na over ons gesprek gisteren.
Er volgt een super smal, super glad paadje steil omhoog.
Daarna volgt een breed spoor door het bos maar het is weer modderbaggeren. Er volgen lange rechte stukken door bos en veld. Die “autostrades” zijn saai maar het schiet wel op.
Een omgevallen boom verspert me de weg, maar ook die houdt me niet tegen.
Even verder een perfecte picknicktafel.
Het valt me op dat de wijngaarden weer plaats gemaakt hebben voor raapzaad- en tarwevelden.
Onderweg vraag ik me af of ik ook niet mijn demonen heb: angst om zonder water te vallen. Ik tast nog in het duister over wat angst is en wat gezond verstand. Ik drink tenslotte 3 tot 4 liter water per dag op deze tocht.
Verder zet ik mijn goede bedoelingen verder: niet bezig zijn met afstanden, gewoon rustig verder lopen. Het landschap wordt vlakker maar eentonig. Dat geeft me bij momenten het gevoel helemaal niks op te schieten. In Morangis eet ik het belegde broodje dat ik gisteren in de Leclerc niet kon laten liggen. Ook in Monmort-Lucy sla ik nog wat calorieën op.
Tussendoor denk ik verder na over het begrip “synchroniciteit”. Als ik het goed begrijp betekent dat dat schijnbaar toevallige dingen gebeuren op precies het juiste moment op precies de juiste plaats. Dat heb ik op deze tocht al zo vaak meegemaakt! Eergisteren gaf midden in het bos de GR bewegwijzering een afslag aan maar volgens mijn GPS moest ik rechtdoor. Ik twijfel, doe mijn rugzak uit en ga er bij zitten. Ik had de hele namiddag nog niemand gezien maar juist dan komt er een mountainbiker voorbij die me garandeert dat rechtdoor geen enkel probleem is qua modder. Ziezo, probleem opgelost! Ik denk terug aan de twee mannen die me waarschuwden in Dizy. Waarom net toen, net daar? Vanmorgen alweer hetzelfde. Ik was in rondjes aan het lopen omdat ik niet de juiste weg vond. Op een baantje waar geen 3 auto’s per dag voorbij komen kan ik net nu iemand tegenhouden die me meteen op pad zet. Allemaal toeval? Wie weet, maar ik geloof dat we op een of andere manier geholpen worden door een Hoger Bewustzijn, en dat laat ik me graag welgevallen.
Ik eindig alweer in een bosje, net voorbij Baye, met wat intussen routine geworden is: tent opslaan, potje koken en blog schrijven. Gelukkig bleef het de hele dag droog.
Indien gewenst kan je je steentje bijdragen via een overschrijving op rek. nr. BE79 1030 8321 2833, met volgende drie opties:
- Wil je mijn camino financieel steunen, vermeld dan ‘Compostela’.
- Wil je Samenzorg steunen, vermeld dan ‘Samenzorg’. (www.samenzorg.nu)
- Wil je Vrijland steunen, vermeld dan ‘Vrijland’ (www.vrijland.be)
